Ziek
Zaterdagochtend even na acht uur belt de jonge koortsige postbezorger van Postnl de administrateur om zich ziek te melden. Een fikse griep heeft hem geveld. 39,1 graden koorts, zegt de thermometer. ‘Tja, we hebben al zoveel zieken. Dus dat is lastig,’ zegt de administrateur. ‘Kan je niet toch een deel doen van je wijk?’ De bezorger aarzelt. Voelt zich onder druk gezet en stemt toe. ‘Oké de helft dan’, zegt hij.
Bij het depot waar alle post gedeponeerd wordt staan nog drie tassen: ruim de helft van de wijk die hij normaal moet lopen. Daar staat ruim drie uur voor. Het is vrieskoud buiten en hij heeft zich extra warm aangekleed. Hij loopt de post en doet er nu ruim twee uur over. Hijgend en puffend maakt hij zijn loopjes. Bezweet komt hij thuis. Hij neemt een warme douche en duikt direct het bed in.
‘s Avonds tegen etenstijd neemt hij de temperatuur nog even op: 39,8 graden. Hij neemt wat soep en duikt weer het bed in. De nacht slaapt hij door. Af en toe raakt hij in een verschrikkelijke hoestbui. ’s Anderendaags wordt hij zwetend wakker. De koorts is niet gezakt, hij slikt een aspirine en neemt een douche. De hele dag blijft hij hoesten, voelt zich koortsachtig en is kortademig.
Morgen maar even naar de huisarts, bedenkt hij. Die constateert na onderzoek een beginnende longontsteking. Volstrekte rust en uitrusten, luidt haar devies. Met dank aan Postnl ligt hij nu alweer een paar dagen in bed. Het gaat langzaam iets beter.
spinhof 